Heather Phillipson

100% OTHER FIBRES
2016

Gerðarsafn Kópavogur Art Museum
That Time | Þá
27 October - 18 December 2016 | 27. október - 18. desember 2016

Heather Phillipson's multimedia work 100% OTHER FIBRES, first shown as part of Frieze Projects New York in May 2016, assembles multiple screens, a howling soundscape accompanied by narrative voice, and a shaggy dog story addressed to a canine.

Phillipson writes: "There is a recurring, morphing motif across the videos and audio: a traumatized dog called Gavin, based on a real story about a police dog that suffered from post-traumatic stress disorder to the extent that he could no longer really exist as a 'dog' (he became, apparently, petrified—in the closest sense of the word to ossified—when exposed to loud noises). This idea of an animal/being, put to use by the state, and embodying the repercussions, is a more or less explicit theme. But the work, through conglomerations of multiple, recurring bodies—canine and human, engaged as automatons, carcasses, detritus, objects of desire—also throws up what escapes all that—straight-up bodily obligations—sex, reproduction, rotting. Of course, all this stuff is, as always, and as much as anything else, a foil to speak of other things: our wants, our consumptions, what we take, the fall-outs. Bodies as limit-points — sites of penetration, ingestion, overflow."

(From: Q&A with Heather Phillipson by Rachel Corbett, Blouin Art Info)

Verk Heather Phillipson, 100% OTHER FIBRES, var fyrst sýnt sem hluti af Frieze Projects, New York í maí 2016. Það tengir saman fleiri skjái, organdi hljóðumhverfi, en yfir hana talar rödd sem segir sögu af hundræfli og beinir henni að hundi. Úr texta Phillipson: “Það eru sífellt breytileg og endurtekin mótíf í gegnum vídeóin og hljóð: saga lögregluhunds sem þjáist af áfallastreituröskun upp að því marki að hann er ekki lengur hundur (hann virðist hafa orðið þrumulostinn í þrengstu merkingu þess orðs; að lamast þegar hann stendur frammi fyrir háværum hljóðum). Þessi hugmynd um dýr/veru sem þjóðnýtt er af ríkinu og býr yfir afleiðingum þess, er meira og minna skýrt þema. Verkið, með  samsafni sínu af margvíslegum, ítrekuðum verum, hvort sem það eru hundar eða manneskjur sem nýttar eru sem vélmenni, hræ, rusl eða séðar girndaraugum, veltir einnig fyrir sér hvað það er sem augað ekki meðtekur - líkamlegar skyldur - kynlíf, fjölgun, rotnun. Að sjálfsögðu þá er þetta eins og með annað, en þó ekki fremur en hvað annað, skissa til að fjalla um aðra hluti: langanir okkar, neyslu, það sem við tökum okkur, eftirstöðvar. Líkamlegar takmarkanir – svæði sem ráðist er inn á, svæði inntöku eða yfirflæðis.

(Úr: Q&A við Heather Phillipson eftir Rachel Corbett, Blouin Art Info)

Through collisions of image, noise, objects, language and bodies, Heather Phillipson’s videos and sculptural installations behave as places, musical scores, poems and nervous systems—attending to how physical and affective ‘selves’ are constructed, manipulated and, above all, escape. Collapsing distinctions between the forthright and the inarticulable, the banal and the ecstatic, and between metaphor and extreme literalisation, Phillipson’s work performs constant tonal shifts, disruptions and bleeds. Phillipson works across video, sculpture, drawing, music, text and live events. In 2016, Phillipson presented solo projects at Whitechapel Gallery London, Images Festival Toronto, Frieze Projects New York and the 32nd Sao Paulo Biennale. Recent solo exhibitions include: Schirn Frankfurt; the Istanbul Biennial; Performa New York; Sheffield Doc/Fest (with Serpentine Galleries); Opening Times (otdac.org); Bunker259, New York; Dundee Contemporary Arts; Grundy Art Gallery, Blackpool; BALTIC Centre for Contemporary Art, Gateshead; and a video commission for Random Acts, Channel 4 television. Phillipson is also an award-winning poet and has published three collections of poetry: a pamphlet with Faber & Faber in 2009; NOT AN ESSAY (Penned in the Margins, 2012); and Instant-flex 718 (Bloodaxe, 2013). She was named a Next Generation Poet in 2014 and was Writer in Residence at the Whitechapel Gallery in 2015. Her work is held in a number of public and private collections.

Með samverkun myndefnis, hljóða, hluta, landslagi og líkama, þá haga vídeóverk og skúlptúr innsetningar Heather Phillipson sér líkt og staðir, nótnaskrift, ljóð og taugakerfi með það að leiðarljósi að skoða hvernig líkamleg sjálf hafa áhrif, hvernig þau eru uppbyggð, mótuð og umfram allt brjótast út. Verk Phillipson gera greinarmun á því sem er skýrt og óákveðið, hinu banala og alsælu, metafórum og öfgakenndri bókstaflegri hugsun. Verk hennar eru þar af leiðandi sífelldar skiptingar tónefnis, truflana og yfirflæðis. Hún vinnur þvert á miðla, með vídeó, skúlptúra, teikningar, tónlist, texta og viðburði. Heather Phillipson hefur haldið margar einkasýningar; á árinu 2016 má nefna 32. tvíæringinn í São Paulo; Frieze Projects í New York; Images Festival í Toronto; Whitechapel Gallery í London. Nýlegar einkasýningar telja Schirn Frankfurt; Istanbúl tvíæringinn; Performa New York; Sheffield Doc/Fest (með Serpentine Galleries); Opening Times (otdac.org); Bunker259, New York; Dundee Contemporary Arts; Grundy Art Gallery, Blackpool; BALTIC Centre for Contemporary Art, Gateshead; og pöntun á vídeóverki fyrir Random Acts, Channel 4 television. Heather hefur einnig unnið til verðlauna fyrir ljóðagerð sína. Hún hefur gefið út þrjú bindi af ljóðum: bækling hjá Faber & Faber in 2009; NOT AN ESSAY (Penned in the Margins, 2012); og Instant-flex 718 (Bloodaxe, 2013).  Hún var útnefnd sem Next Generation Poet á árinu 2014 og var Writer in Residence hjá Whitechapel Gallery 2015. Verk hennar má finna í mörgum opinberum og einkasöfnum.